واصف بیدگلی

 ساخت تصویر واصف بیدگلی توسط هوش مصنوعی

 شاعر نامدار واصف بیدگلی کیست؟

میرزا فرج الله صدیقیان بیدگلی ، متخلص به « واصف بیدگلی »، در سال ۱۲۶۶ در محله توی ده بیدگل متولد شد.

به گزارش پایگاه خبری پرتو کویر ؛ پدرش، آقا یوسف، فردی آگاه و معتمد بود که محیطی مذهبی و مساعد برای رشد فرزندش فراهم کرد. با وجود نداشتن تحصیلات رسمی، واصف در کودکی قرآن و معارف اسلامی را آموخت و به سرودن شعر، به‌ویژه در مدح و منقبت ائمه اطهار (علیهم‌السلام)، پرداخت.

واصف زندگی ساده‌ای داشت و از طریق پارچه‌فروشی امرار معاش می‌کرد. او ارادت خاصی به اهل بیت (علیهم‌السلام) داشت و در برپایی مراسم عزاداری برای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) در ماه محرم فعال بود؛ تا جایی که هیأت سقایی بیدگل را بنیان‌گذاری کرد.

اشعار واصف، شامل حدود 7000 بیت، توسط نزدیکانش جمع‌آوری و در دو نوبت منتشر شده است. وی فرزندی نداشت و تنها میراث او همین اشعار است. واصف بیدگلی در سال ۱۳۳۴ هجری شمسی در سن ۶۹ سالگی درگذشت و در ایوان ورودی حرم امامزاده هادی (ع) بیدگل به خاک سپرده شد.

خانه قدیمی واصف در کوچه مسجد نقشینه قرار دارد. پس از درگذشت همسرش، او به خانه برادرش، میرزا ابوالقاسم صدیقیان، نقل مکان کرد که اکنون به‌عنوان مرکز اداره میراث فرهنگی آران و بیدگل استفاده می‌شود.

آیین سنتی مذهبی «چاووشی‌خوانی به شیوه استاد واصف بیدگلی » با بیش از یکصد و پنجاه سال قدمت، در فهرست آثار ملی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به ثبت رسیده است. 

 

این بیت مطلع بهاریه زیبای اوست:

ز فر فرورد مه، زیمن اردیبهشت

جهان جوان گشت و گشت غیرت باغ بهشت