انتخاب شورای شهر متوازن و نخبه محور یک ضرورت راهبردی برای منافع بلندمدت شهر آران و بیدگل
بیتردید مشارکت مردم در انتخابات شوراهای اسلامی شهر، یکی از مهمترین جلوههای مردمسالاری محلی است؛ اما آنچه این مشارکت را به سرمایهای ماندگار برای توسعه شهری آران و بیدگل تبدیل میکند، نه صرفاً میزان حضور، بلکه کیفیت انتخاب است. کیفیتی که بیش از هر چیز به «آزادی انتخاب»، «برابری فرصتها» و «توازن عادلانه در نمایندگی» وابسته است؛ نه به هدایت، سازماندهی یا جهتدهی افکار عمومی از سوی تشکلها و جریانهای اجتماعی بهسوی شکلدهی یک شورای یکطرفه.
تجربه ادوار گذشته شورای شهر آران و بیدگل، بهویژه در دورههای اول، دوم و چهارم، نشان داده است که شوراهای یکدست و فاقد توازن اجتماعی و هویتی، اگرچه ممکن است در کوتاهمدت به نفع بخشی از شهر تلقی شوند، اما در میانمدت و بلندمدت، هزینههای اجتماعی و سیاسی قابلتوجهی را بر کل شهر تحمیل کردهاند؛ از تشدید بیاعتمادی عمومی و تعمیق شکافهای محلی گرفته تا تضعیف سرمایه اجتماعی و کند شدن مسیر توسعه شهری.
آران و بیدگل، پیکرهای واحد با دو هویت تاریخی و اجتماعی ریشهدار است؛ شهری که پیوندهای خویشاوندی، محلی و هویتی در آن نقشی تعیینکننده در مناسبات اجتماعی دارد. در چنین ساختاری، شکلگیری شوراهای یکدست – چه به نفع آران و چه به نفع بیدگل – نهتنها به انسجام شهری کمک نمیکند، بلکه میتواند به بازتولید دوقطبی، انتقال نارضایتیهای خاموش به نسلهای بعد و فرسایش اعتماد عمومی منجر شود. تجربه نشان داده است که این شهر با منطق حذف اداره نمیشود، بلکه با منطق توازن، گفتوگو و نمایندگی عادلانه به پایداری میرسد.
از سوی دیگر، در آستانه انتخابات شوراهای اسلامی شهر، نباید از یک واقعیت مهم غفلت کرد: در آیندهای نزدیک، انتخابات نماینده مجلس شورای اسلامی در حوزه کاشان و آران و بیدگل نیز پیشروی مردم این شهرستان خواهد بود. در آن عرصه مهمتر، پیروزی یک نماینده برخاسته از آران و بیدگل و تقویت جایگاه شهرستان، تنها در سایه اتحاد، همگرایی و همافزایی همه گروههای سیاسی، اجتماعی و نخبگانی آران و بیدگل امکانپذیر است؛ نه در تقابل و چنددستگی.
بدیهی است که شکلگیری یک شورای شهر یکدست و مبتنی بر حذف نمادین یکی از دو سوی شهر، این امکان راهبردی را تضعیف خواهد کرد؛ چراکه شکافهای اجتماعیِ ایجادشده در شورا، بهطور مستقیم به فضای انتخابات مجلس سرایت کرده و توان اجماع، انسجام رأی و قدرت چانهزنی شهرستان را کاهش میدهد. به بیان روشنتر، هیچ پیروزی انتخاباتی در سطح ملی، بر پایه یک شهر دوپاره و فاقد انسجام پایدار نخواهد بود.
تجربههای پیشین نشان میدهد هرگاه فرآیند انتخابات بهصورت طبیعی، آرام و بدون اعمال نفوذهای رسمی و غیررسمی برای یکدستسازی انتخاب مردم پیش رفته، نتیجه آن افزایش اعتماد عمومی، کاهش تنشهای محلی و تقویت وحدت اجتماعی بوده است. در مقابل، هر زمان که تشکلها و گروههای اجتماعی بهصورت جهتدار وارد هدایت افکار عمومی شدهاند، ناخواسته به صفبندیهای اجتماعی، رقابتهای غیرسازنده و دوقطبیهای کاذب دامن زدهاند؛ فضایی که نهتنها به ارتقای آگاهی عمومی کمکی نکرده، بلکه به تضعیف همبستگی شهری انجامیده است.
گروههای سیاسی و اجتماعی در آران و بیدگل، اگرچه بازوهای مهم مطالبات مردمی و آگاهیبخشی هستند، اما در صورت جانبداری افراطی، هیجانسازی یا دامنزدن به تعصبات محلی، میتوانند بهجای تقویت منطق «برد–برد»، شهر را گرفتار چرخه فرساینده «برد–باخت» کنند و پیکره واحد شهر با دو هویت تاریخی–اجتماعی را به دو بخش نامتوازن تقسیم نمایند.
آنچه امروز آران و بیدگل بیش از هر چیز به آن نیاز دارد، نه التهاب انتخاباتی، بلکه آرامش، عقلانیت، بلوغ سیاسی و تمرکز بر منافع بلندمدت کل شهر است؛ امری که تنها در سایه رقابت سالم، منصفانه و انتخاب آگاهانه شهروندان محقق میشود.
نخبگان واقعی شهر – از دانشگاهیان و فرهنگیان گرفته تا متخصصان، کارآفرینان و چهرههای خوشنام اجتماعی – زمانی میتوانند نقشآفرین وحدت باشند که خود را در جایگاه هدایتکننده افکار عمومی بر پایه تعصبات محلی نبینند؛ بلکه با ارائه برنامه، سابقه روشن و عملکرد قابل دفاع، قضاوت نهایی را به مردم بسپارند. احترام به شعور جمعی و اعتماد به قدرت تشخیص شهروندان، بنیان اصلی وحدت پایدار در جامعه محلی است.
انتخاب شورایی متوازن، نخبهمحور و فراتر از تعصبات محلی، نه یک توصیه اخلاقی، بلکه یک ضرورت راهبردی برای حفظ منافع بلندمدت، توسعه پایدار و ارتقای جایگاه آران و بیدگل در سطوح بالاتر تصمیمگیری است؛ ضرورتی که نادیدهگرفتن آن، هزینههایی بهمراتب سنگینتر از یک دوره مدیریت شهری بر شهر تحمیل خواهد کرد.
بر این اساس، مهمترین و مسئولانهترین وظیفه تشکلها و فعالان اجتماعی در هر دو سوی شهر ضمن تاکید بر وحدت پایدار، دعوت نخبگان شایسته به ثبتنام در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و پرهیز آگاهانه از بازتولید دوقطبیهای کاذب است؛ تا مردم، فارغ از تعصبات محلی، با سنجش دقیق صلاحیتها و شایستگیها، بهترینها را در انتخابات ۱۴۰۵ روانه شورای شهر آران و بیدگل کنند و گامی مؤثر در همگرایی اجتماعی و توسعه متوازن این شهر تاریخی بردارند.
محسن رمضانی عضو شورای شهر آران و بیدگل
