شورای هفتم و استکانهای وارونه!
روز 21 دی ماه ثبت نام هفتمین دوره انتخابات شورای شهر و روستا آغاز می شود.
با آنکه در ظاهر در شهر آران و بیدگل خبری از انتخابات نیست اما بسیاری معتقدند ممکن است بار دیگر بازی انتخابات در این شهر بر همان پاشنه همیشگی بچرخد... در این باره مسایلی یادآوری می شود.
الف) می گویند مردی برای خرید استکان به مغازه ای رفت در حال بازگشت دستش خالی بود . فروشنده پیش آمد و گفت مگر استکان نمی خواهید؟!! خریدار گفت شما استکانهای متنوعی دارید اما همه ی یک عیب بزرگ دارند؟ مفازه دار با شگفتی به او نگاه کرد و خریدار ادامه داد استکانهای شما ته ندارد به جز آن، درب همه بسته است؟!! مغازه دار از میان همه ی استکانها یکی را برداشت و آن را وارونه کرد و به خریدار داد!!!
ب) در آخرین انتخابات شورای شهر 7 نفر به ش مجلس شهر رفتند در این چهار سال چه قدمهایی برای توسعه شهر برداشتند؟!! چه کارگروه هایی داشتند ؟! چه خبرهایی از شورا شنیده شد مگر سالی یک بار بحث پیرامون ریاست شورا؟!
ج) در آخرین انتخابات حدود 80 نفر آمادگی خود را برای شورا اعلام کردند ولی رقابت اصلی بین 20 نفر بود... در خرداد 1400 هر کدام از این نامزدها حدود 30 میلیون هزینه کردند تا مردم آنها را بشناسند و به آنها رای دهند. ( آن زمان سکه 10 میلیون تومان بود یعنی هر نامزد پول دو – سه سکه!!) اما در این 4 سال آیا شورا یک کانال خبری داشت تا بگوید چه قدمهایی را برای توسعه ی شهر برداشته است؟! آیا در مساجد و مراکز عمومی حاضر و با مردم حرف می زدند ؟!! آیا نشست های مداومی با اهل رسانه داشتند؟
د) بیشتر اعضای شورای ششم افرادی هستند که با تابلوی وحدت و همدلی به شورا رفتند آیا به شعاری که دادند وفادار بودند؟!! آیا اعضای بیدگلی شورا در باره مسایل همه شهر حرف می زدند؟ آیا اعضای آرانی شورا به محلات بیدگل می آمدند تا به بررسی مسایل آنجا بپردازند؟ آین شعار وحدت و همدلی به چه کار می آید؟!!
ه) بیاییم بار دیگربه مغازه استکان فروش برگردیم. شاید فعالان اجتماعی شهر به درستی به انتخابات نگاه نکرده اند. شاید انتخابات برای آن نیست که بگوییم چند نفر از این محله و آن محله و بیدگل و آران به شورا بروند... شاید شورا محلی است برای آنکه به این اندیشیده شود آران و بیدگل استعدادهای بسیاری برای توسعه دارد اما به خاطر گروه های خودبین توجهی به آن نشده است.
و) دست آورد شهر آران و بیدگل از شش دوره ی شورا چه بوده است؟ آیا قدر بافت را دانسته ایم یا با احداث خیابانهایی مثل افتخار الاسلام و بلوار واصف آن را از بین برده ایم؟!! در این شش دوره چند فرهنگسرا، موزه، خانه فرهنگ به همت شورا و شهرداری راه اندازی شده است؟... حال و هوای جشنواره های فرهنگب شهر چگونه بوده است؟ آیا اتاق فکری در پیش و پس هر برنامه بوده یا جشنواره در حد نمک و زردک و حتی ویگل و مرنجاب در حد نمایش و بی تکرار شوندگی است؟!!!
و) خوشبختانه اکنون بیشتر مسئولین شهر و شهرستان بومی هستند...نماینده ، فرماندار ، شهردار و.. همچنین رسانه های آگاهی داریم. به نظر می رسد بتوان اهل تعصب و سهم خواهان را به حاشیه راند و شورای هفتم را به گونه سامان داد که میدان دار توسعه فرهنگی ، اجتماعی و پیشرفت شهری باشد.
یادداشت از علیرضا توحیدی
