روایتی جالب از ضرب پَرَک(سکّه) در آران و بیدگلِ قدیم
در زمان های قدیم پول در دسترس عموم مردم نبود، معمولا کشاورزان آخر سال با فروش محصول خود طلب بدهکاران را تسویه می کردند.
یا قالیبافان پس از فروش فرش خود بدهی را تسویه می کردند و سواد چندانی برای نوشتن نسیه نداشتند.
لذا کسبه از جمله قصابان و نانوایان و بقالان، تعداد زیادی پَرَک (سکه فلزی ضرب شده طبق توافق در اختیار مشتری قرار میگرفت) ضرب شده در اختیار مشتری قرار می دادند که مشتری به مرور در طول سال با آن خرید می کرد و آخر سال مبلغ را تسویه می کرد.
در این میان اعتماد مردم نسبت به همدیگر آنقدر زیاد بود که پرک جای چک و سفته و پول را پر می کرد.
عکس فوق یک نمونه از پرک نانوایی در قبال قرص نان مربوط به حدودا سال ۱۳۵۰ و مغازه نانوایی زیرگذر محله وشاد آران آقای محمد میرزاییان می باشد.
راوی: عباس داداشی
